- روزگاري شده که دلها مملو از ترديد و قلب ها سراسر بي اعتماديست.

- انگار همه دنبال آغوشي گرم‏تر از آغوش مادرمان مي‏گرديم؛ جايي که فقط يقين هست و آرامش مطلق.

- انگار دنبال تکيه ‏گاهي محکم‏تر از شانه هاي پدر مي‏گرديم؛ تکيه ‏گاهي که ديگر نگران لرزش و يا شکستنش نباشيم.گاهي هم مي‏توانيم چند لحظه‏ اي تنهايي و اندوهمان را فراموش کنيم و بخنديم اما باز هم اين حس غربت و سرگرداني در خلوت، همه وجودمان را فرا مي‏گيرد. فريادمان در سکوت، دنبال فريادرس و سنگ صبوري مي‏گردد.
و ناگهان پاسخي، اين دل آشفته را آرام مي‏کند:
او .
مهدي عليه السلام همان است که دنبالش هستي!

ولادت حضرت مهدي (عج)
ولادت حضرت مهدي صاحب امان ( ع ) در شب جمعه ، نيمه شعبان سال 255يا 256 هجري بوده است . پس از اينکه دو قرن و اندي از هجرت پيامبر ( ص ) گذشت ، و امامت به امام دهم حضرت هادي ( ع ) و امام يازدهم حضرت عسکري ( ع ) رسيد ، کم کم در بين فرمانروايان و دستگاه حکومت جبار ، نگراني هايي پديد آمد . علت آن اخبار و احاديثي بود که در آنها نقل شده بود : از امام حسن عسکري ( ع ) فرزندي  تولد خواهد يافت که تخت و کاخ جباران و ستمگران را واژگون خواهد کرد و عدل و داد را جانشين ظلم و ستم ستمگران خواهد نمود.

ادامه مطلب.

سالروز ولادت حضرت زهرا(س) و بزرگداشت مقام زن و مادر بر تمامي بانوان ايراني مبارک

اربعين حسيني چه روزيست ؟

در منابع معتبر شيعي، در مورد روز بيستم صفر به دو اعتبار توجه شده است؛ نخست روزي که اسراي کربلا از شام به مدينه مراجعت کردند و دوم روزي که جابر بن عبدالله انصاري‌، صحابي پيامبر خدا(ص) از مدينه به ‌کربلا وارد شد تا قبر حضرت اباعبدالله الحسين(ع) را زيارت کند.

اعتبار اربعين امام حسين(ع) از قديم الايام ميان شيعيان شناخته شده بوده و هست‌. شيخ طوسي در کتاب «مصباح المتهجد» که حاصل گزينش دقيق و انتخاب معقول شيخ از روايات‌ فراوان درباره تقويم مورد نظر شيعه درباره ايام سوگ و شادي و دعا و روزه و عبادت است‌، در مورد روز بيستم صفر نوشته است:  روز 20 صفر  ـ يعني اربعين ـ زماني است که حرم امام حسين(ع) يعني کاروان ‌اسرا، از شام به مدينه مراجعت کردند و روزي است که «جابر بن عبدالله بن ‌حرام انصاري»‌، صحابي رسول خدا(ص)، از مدينه به کربلا رسيد تا به زيارت‌ قبر امام حسين(ع) بشتابد و او نخستين کسي است از مردم که قبر آن ‌حضرت را زيارت کرد.

ادامه مطلب.

پيشرفت شغلي چگونه به دست مي آيد؟چگونه در کار خود موفق باشيم؟ چگونه در کار خود پيشرفت کنيم؟ چه عادت ها و رفتار هايي به پيشرفت شغلي ختم مي شوند؟ اگر در شغل خود به دنبال موفقيت هستيد با اين مقاله از هاو کن يو همراه باشيد.

اينترنت پر از مقالاتي است که در مورد پيدا کردن شغل نوشته شده اند اما چيزي در مورد پيشرفت شغلي کارمندان نمي بينيم. شرکت هايي که تعديل نيرو مي کنند باعث مي شوند يک کارمند کار سه کارمند را انجام دهد. سوال اينجاست که با اين همه فشار کاري چطور مي توان به پيشرفت شغلي فکر کرد و بر آن تمرکز نمود؟ اگر اين سوال براي شما هم پيش آمده در ادامه با هاو کن يو همراه باشيد.

1ماموريت حرفه ي خود را بشناسيد و آن را با عشق دنبال کنيد

اين عادت، دو پهلو است و معاني مختلف از آن برداشت مي شود. اين عادت شما را وادار مي کند تا شغل منحصربه فرد متناسب با استعداد، علاقه و ارزش هايتان را پيدا کنيد و بر آن تمرکز کنيد. اگر چيزي را که واقعا به آن علاقه داريد و استعدادش را هم داريد پيدا کنيد همين باعث مي شود موتورتان روشن شده و تا آخر خط تخته گاز برانيد. ما در هاو کن يو قبلا ياد گرفتيم که بدون علاقه و انگيزه هيچ پيشرفت و موفقيتي منجمله پيشرفت شغلي حاصل نمي شود.

در سطح عملي هم، ماموريت حرفه ي شما توسط توصيفات شغلتان نشان داده مي شود. افراد حرفه اي رضايتمند، کساني هستند که کارشان را مي فهمندو مي دانند که براي انجام کار خوب چه کار بايد بکنند.اين ناشي از شايستگي فني و حرفه اي و دانستن اين نکته است که مشتريان يا مديران چه انتظاري از آنها دارند.

ادامه مطلب.

31 شهريور؛ آغاز هفته دفاع مقدس

مقدمه

آن روزها نام و نان بهايي نداشت و آنچه ميدان دار بود، قيام بود و عروج. آن روزها ماندن بي معنا بود و مردن در بستر، ننگي بزرگ. آن روزها شهادت، شاهراهي به وسعت افق داشت. آن روزها فاصله خاک تا افلاک و کوير تا بهشت، يک ميدان مين بود. خاکريزها، بوي بهشتِ مرداني را گرفته بود که سر به سر، تن به مرگ مي سپردند تا مبادا وجبي از کيان دين و وطن، به دست کفتاران حريص و م بيفتد؛ چرا که دفاع مقدس، رساترين واژه در قاموس ايستادگي اين ملّت قهرمان است. مردان اين ديار در پي کفتار صفتان ننگ و نفرين، در هفت شهر عشق، هشت بهار، آزادگي را پيمودند و حماسه آفريدند.

ادامه مطلب.

ماه ذي الحجه از ماه هاي مقدس و شريف در نزد مسلمانان است. وقتي اين ماه فرا مي رسيد مسلمانان اهتمام ويژه اي به عبادت داشتند به خصوص در دهه اول ماه ذي الحجه که در احاديث پيامبر(ص) بر فضيلت آن تاکيد شده است. چنان که رسول ا. در حديثي مي فرمايند: «عمل خير و عبادت در هيچ ايامي در نزد حق تعالي محبوب تر از دهه اول ذي الحجه نيست.». در بعضى از روايات آمده است، شب هاى دهگانه اى که قرآن در سوره «والفجر و ليال عشر» به آن سوگند ياد کرده است، شب هاى دهه اوّل اين ماه شريف است (تفسير قمى، جلد 2، صفحه 419) و اين سوگند به خاطر عظمت آن است.

اول ماه ذي‌الحجه: روز ولادت حضرت ابراهيم خليل (ع)، پيامبر بزرگ و بت شکن و بنا کننده خانه کعبه است.

همچنين بنا بر نقل «شيخ طوسي» اين روز، روز ازدواج امير مومنان علي (ع) و حضرت صديقه کبري فاطمه زهرا (س) (در سال دوم هجري ) است.

  ادامه مطلب.

1. انتقاد شديد

يكى از نشانه‌هاى حسود، آن است كه در انتقاد شديد است و بدگويى مى‌كند و هميشه خرده‌گيرى هاى او از مقدارى كه شايسته است ، افزون تر است ؛ بلكه بزرگ ترين علت بدگويى‌، حسد است. گاهى حسود با سكوت خود از كسى بدگويى مى كند؛ چنان چه اگر در حضورش از كسى بدگويى شد، او با سكوتش بدگويان را تأييد مى كند. بدگويى‌هاى حسودان نيز با توجه به وضعى كه دارند، مختلف مى باشد.

2. تملق در حضور

حسودان بدگو دو دسته اند: دسته اى در حضور متملق و چاپلوسند و پشت سر بدگوى و مفترى.
امام صادق (ع) فرمود: «لقمان به فرزند خود گفت : حسود سه نشانه دارد پشت سر بدگويى مى كند؛ در حضور تملق مى گويد؛ در مصيبت شماتت مى كند.»
اين دسته اضافه بر حسد، نفاق و دورويى نيز دارند، و قبلاً گفته شد كه هنگامى كه حسد با بى عرضگى همراه باشد، بدين صورت جلوه مى كند.

ادامه مطلب.

برکات و اعمال ماه ربيع الاول

ماه "ربيع الاول" همانگونه كه از اسم آن پيداست بهار ماه ها مى باشد؛ به جهت اينكه آثار رحمت خداوند در آن هويداست . در اين ماه ذخاير بركات خداوند و نورهاى زيبايى او بر زمين فرود آمده است . زيرا ميلاد رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) در اين ماه است و مى توان ادعا كرد از اول آفرينش ‍ زمين رحمتى مانند آن به خود نديده است .

ماه محرم و صفر را پشت سر گذاشتيم با اندوه و اشک و ناله ،اشک ريختيم و دل تازه کرديم و با ياد عظمت آقا ابا عبدالله الحسين بزرگ شديم، از خزان عفلت به برکت اشک هاي محرم و صفر به بهار رسيديم و اکنون وقت آن است که در اين بهار به يمن رويش دوباريمان سجده شکر به جاي آوريم و اين بهار را قدر بدانيم و بندگي کنيم.

ماه "ربيع الاول" همانگونه كه از اسم آن پيداست بهار ماه ها مى باشد؛ به جهت اينكه آثار رحمت خداوند در آن هويداست . در اين ماه ذخاير بركات خداوند و نورهاى زيبايى او بر زمين فرود آمده است . زيرا ميلاد رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) در اين ماه است و مى توان ادعا كرد از اول آفرينش ‍ زمين رحمتى مانند آن به خود نديده است . چرا كه او داناترين مخلوقات خداوند و برترين آنها و سرورشان و نزديكترين آنها به خداوند و فرمانبردارترين آنها از او و محبوبترينشان نزد او مى باشد، اين روز نيز برتر از ساير روزهاست . و گويا روزى است كه كاملترين هديه ها، بزرگترين بخشش ها، شاملترين رحمتها، برترين بركتها، زيباترين نورها و مخفى ترين اسرار در آن پى ريزى شده است .

پس بر انسان مسلمان كه برترى رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) را قبول داشته و مراقب رفتار با مولايش مى باشد واجب است در اين ماه به شکرانه ارازني شدن آن نعمت بزرگ به عبادتي از سر شور و اشتياق بپردازد،گرچه عبادات شبانه روزي عالميان هرگز در خور چنين نعمتي نخواهد بود اما "آنچه سعي است ما در طلبش بنماييم".

 مهمترين اعمال اين ماه
شب اوّل:
اين شب به نام «ليلة المبيت» مزيّن است، در اين شب يک حادثه مهمّ تاريخى واقع شد و آن اين که در سال سيزدهم بعثت، رسول خدا(صلى الله عليه وآله) از مکّه به قصد هجرت به سوى مدينه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان گرديد و امير م?منان على(عليه السلام) براى اغفال دشمنان، فداکارانه در بستر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) خوابيد
آيه شريفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ ؛ بعضى از مردمِ (با ايمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است»(1) در حقّ آن حضرت نازل شد.(2)
سال هجرت رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مبدأ تاريخ مسلمانان است و تحوّلى عظيم در جهان اسلام روى داد.
1- روزه گرفتن به شكرانه سلامتي پيامبر اعظم و اميرم?منان از گزند كفار و مشركان در اول ربيع‏الاول.
2- خواندن زيارت پيامبر (صلي الله عليه و آله) و علي (عليه السلام) در اين روز

ادامه مطلب.

حضرت محمد(ص)، آخرين پيامبر الهى در 17 ربيع الاوّل ديده به جهان گشود

17 ربيع الاول - ولادت حضرت محمد(ص)

روز 17 ربيع الاول بنابر نظر مشهور تاريخ نويسان سالروز ولادت با سعادت نبي مكرم اسلام حضرت محمد (ص) است ،تولد آن حضرت در عام الفيل، و در سال 570 ميلادي بوده است.

به اتفاق علماى شيعه، در اين روز هنگام فجر روز جمعه در مکه معظمه ولادت با سعادت حضرت سيد الانبياء محمد مصطفى (ص) واقع شده است. ولادت آن حضرت با سلطنت انوشيروان عادل مقارن بود و در آن سال اصحاب فيل هلاک شدند.[1]
نام آن حضرت محمد (ص) و کنيه ايشان ابوالقاسم است. نام پدر آن حضرت عبدالله و نام مادر آن حضرت آمنه بنت وهب است.[2]

هنگام ولادت حضرت محمد (ص)، نور از پيشانى آن حضرت لامع بود و بوى مشک از ايشان ساطع مي‌گشت. نورى در آن شب از طرف حجاز ساطع شد و در تمام عالم منتشر گرديد. تخت پادشاهان سرنگون شد و همه آنان در آن روز لال بودند و نمي‌توانستند سخن بگويند.
ملائکه مقرب و ارواح اصفياء پيامبران در هنگام ولادت آن حضرت حضور يافتند و رضوان خازن بهشت با حوريان نازل شدند و ابريق‌ها و تشت‌ها از طلا و نقره و زمرد بهشت حاضر کردند و براى حضرت آمنه شربت‌ها از بهشت آوردند که او آشاميد. آن حضرت را بعد از ولادت به آب‌هاي بهشت غسل دادند و به عطرهاى فردوس معطر کردند.[3]

ادامه مطلب.

1- الگو بودن پيامبر اکرم (ص)

الگو بودن آن حضرت براي تمام جهانيان، از ويژگي هاي پيامبر خاتم مي باشد. امروزه اگر کسي بخواهد، الگو و سرمشقي براي تمام جهانيان معرفي کند که ديگران در رفتار و گفتار از او پيروي کنند، وجود ذي جود رسول خداست. خداوند در قرآن کريم مي فرمايد: «لَقَدْ کانَ لَکمْ في رسول الله أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» براي شما در رسول خدا، الگوي بسيار نيکويي است؛[1]

اگرچه در ادامه مي فرمايد: «لِمَنْ کانَ يرْجُوا اللَّهَ وَ الْيوْمَ الْآخِرَ» اما مي توان گفت: رسول اکرم با ويژگي ها و صفاتي که در اخلاق، رفتار و گفتار خود دارند براي تمام انسان ها به ويژه مسلمانان الگو هستند.

2- مهرباني و رأفت

دومين ويژگي قرآني مسأله مهرباني و رئوف بودن ايشان است که خداوند حضرت را اين گونه معرفي مي کند «لَقَدْ جاءَکمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکمْ عَزيزٌ عَلَيهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيکمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ؛ »

قطعاً، براي شما پيامبري از خودتان آمد که بر او دشوار است شما در رنج بيفتيد، به [هدايت ] شما حريص، و نسبت به مؤمنان، دلسوز مهربان است.[2]

رئوف و رحيم از ويژگي هاي پيامبر اکرم است؛ همان گونه که خداوند در قرآن کريم خود را رئوف و مهربان مي نامد، پيامبر اکرم را نيز اين گونه معرفي مي کند.

وجود مقدس پيامبر و اخلاق و رفتار ايشان، ماي? دفع ضرر و جذب منافع براي همه به ويژه مسلمانان است.

اگر پيامبر اکرم داراي سجاياي اخلاقي نبودند، نمي توانستند اين وظيفه سنگين را به سرانجام برساند.

ادامه مطلب.

خانواده موفق يعني تپيدن يك قلب در سينه همه اعضاي آن، يعني روحي مشترك در چندين كالبد كه باعث مي شود همگام و همراه يكديگر به سمت كمال ره بپيمايند.در اين خانواده، وحدت، هماهنگي و انسجام اهميت بسيار دارد، تفرقه جايي ندارد و كار ها با شور و م سرانجام مي گيرند. براي داشتن يك كانون گرم و موفق بايد قدم اول را درست برداريم و آن انتخاب همسر با ملاك هاي اسلامي است كه مهم ترين آنها، ايمان و باورهاي صحيح، حسن خلق، تقوا و سلامت جسمي و رواني است. در اين صورت است كه مي توان به داشتن خانواده اي موفق اميد وار بود.

معيار قرآني خانواده هاي موفق در آيه 21 سوره روم ذكر شده است كه مي فرمايد: « وَمِنْ آيَاتِهِ أَن خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْكُنُواْ إِلَيْهَا وَ جَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِى ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ؛ و از نشانه ‏هاى او آن است كه از جنس خودتان همسرانى براى شما آفريد تا در كنار آنان آرامش يابيد و ميان شما و همسرانتان علاقه‏ ى شديد و رحمت قرار داد؛ بى شك در اين (نعمت الهى،) براى گروهى كه مى‏ انديشند نشانه ‏هاى قطعى است.»

از همين آيه ابن سينا استفاده كرده و اساس توفيق هر خانواده را بر چهار ركن «آرامش و سكون، عشق، رحمت و اخلاق» مي داند. از اين رو خانواده هايي كه سنگ زيربناي زندگي خود را بر پايه اركان ياد شده بگذارند موفق محسوب مي شوند. خانواده اي كه از عواطف و اخلاق و ديانت اشباع شده و بستري شده باشد براي رشد معنوي اعضاي آن، زمينه اي براي بروز پاكي و عدالت هم در بين اعضاي خود و هم در سطح اجتماع خواهد شد. ادامه مطلب.

دنياي انسان ها ,آنقدر مرموز و اسرار آميز است که افراد براي اينکه خود و ديگران را بهتر بشناسند راه هاي مختلفي را در طول تاريخ تجربه کرده اند, که يکي از اين راه ها تست هاي شخصيت شناسي است که امروزه طرفداران زيادي را به خود اختصاص داده است و معلوم نيست که تا چه حدي بتواند شخصيت يک انسان را شناسايي کند, براي مثال علاقه انسان ها به دايره و يا مثلث و مستطيل و يا اينکه اسب در ذهن شما چه رنگي دارد و سوالاتي از اين قبيل که در تست هاي شخصيت شناسي مطرح مي شود ,نميتواند شخصيت انسان را آن چنان که بايد و شايد معرفي کند و کم و بيش با نقايص و معايب زيادي روبرو است .

در اين ميان نسخه هاي طلايي قرآن کريم با اطلاع کامل و جامع به تمام ابعاد وجودي انسان ,روش هاي مطمئني را براي شناختن شخصيت افراد بيان کرده است ,تا با اطلاع از اين روش ها پي به ابعاد شخصيت خود ببرند و اگر نواقصي در وجود خود مي بينند در صدد رفع آن بر آيند .حال اگر ميخواهيد بدانيد که شخصيت شما چه شکلي دارد با ما همراه شويد .

همه ما انسان ها در استفاده از نعمت هايي که خداوند در اختيار ما قرار داده است به دو گروه تقسيم مي شويم: گروه اول کساني هستند که نعمت ها را در راستاي طرح و نقشه هاي خداوند متعال و پيامبران الهي استفاده مي کنند و گروه ديگر نعمت هايي را که در اختيار دارند را در مسير ظلم و ستم و فساد و تباهي به کار مي گيرند .

حال اگر نعمت ها و موفقيت ها و پيروزي هاي خود را در مسير و نقشه هايي که خداوند براي ما از پيش تعيين کرده است ,هزينه کنيم نام اين هزينه کردن را خداوند متعال در قرآن کريم شکر قرار داده است ,براي مثال اگر انسان چشم خود را در مسير صحيح استفاده کند يا براي  مطالعه و کسب علم و يا قرائت قرآن و يا نگاه  محبت آميز به پدر و مادر و يا جهان هستي  را براي شناخت بهتر خداوند نظاره گر باشد در اين صورت انسان شاکري خواهد بود اما اگر چشم خود را با انواع حرام ها پر کند و روزي هزار بار ذکر خداوند را بگويد اين فرد در منطق قرآن کريم کافر خواهد بود چرا که نعمت را در مسير درست استفاده نکرده است.

قرآن مجيد و كلام رسول خدا صلى الله عليه و آله و ائمه طاهرين عليهم السلام شخصيت  انسان را  از نظر شيوه زندگي و نوع عملکرد او  به پنج حقيقت تشبيه کرده اند ,که رفتار ما در زندگي مشخص مي کند که ما شبيه کدام يک از اين پنج حقيقت هستيم .

ادامه مطلب.

عوامل اصلي آبرومندي

گاه اشخاص گرفتار امور موهوم هستند و گمان مي‌کنند عوامل آبرومندي مثلا پول و ثروت و فرزند و مانند آن است؛ در حالي که اين‌ها عامل آبرومندي نيست تا نداشتن آن به معناي بي‌آبروي باشد. به عنوان نمونه خداوند در آيات 15 و 16 سوره فجر بيان مي‌کند که ثروت و فقر به معناي اکرام و اهانت نيست. از همين رو ديدگاه کافران را نقد مي‌کند که مردمان فقير را خوار و اشرار مي‌دانستند و حاضر به ايمان‌آوري نبودند.(ص، آيه 62)

از نظر قرآن مهم‌ترين عوامل آبرومندى حقيقي انسان عبارتند از:

1. ايمان: ايمان، سبب آبرومندى و محبوب شدن در دل‌هاى مردم است(مريم، آيه 96) زيرا حقيقت آبرو و عرض آدمي همين ايمان است که خداوند به شکل نور در درون انسان‌ها مي‌گذارد.

2. پاكدامنى: از نظر قرآن پاكدامنى، عامل اصلي آبرومندى  انسان است که شخص بايد آن را براي خود و بستگان خويش حفظ کند و اجازه ندهد به هيچ شکلي مخدوش شود.(مريم، آيات 27 و 28)

3. عمل صالح‌: آبرومندشدن نزد ديگران در سايه ايمان و عمل صالح امکان‌پذير است و انسان بايد همواره به نيكوكارى و اعمال صالح به عنوان مهم‌ترين عامل آبرومندي در دنيا و آخرت توجه داشته باشد.(مريم، آيه 96؛ يونس، آيه 26)

ادامه مطلب.

اخلاق اجتماعي، صيانت از عرض خود و ديگران

انسان موجودي اجتماعي است و همواره نيازمند تعامل با ديگران است؛ زيرا انسان به تنهايي نمي‌تواند نيازهاي عاطفي و مادي و غيرمادي خود را برطرف کند؛ از همين رو هر انساني در گام نخست نيازمند جفت و زوجي است که مي‌تواند در اين ساختار به بسياري از نيازهاي طبيعي پاسخي مناسب دهد. خانواده کوچک‌ترين و اصلي ترين واحد اجتماعي است که در ميان انسان‌ها شکل مي‌گيرد. بنابراين، مهم‌ترين و ابتدايي‌ترين تعاملي که هر فرد انساني با ديگري دارد در اين ساختار تعريف مي‌شود. بر همين اساس، اخلاق خانوادگي نيز بخش اصلي اخلاق اجتماعي را تشکيل مي‌دهد.

انسان در تعاملات اجتماعي بايد دو دسته از اصول اخلاقي و قانوني را مراعات کند تا تعاملات در بهترين حالت صورت گيرد. قانون که بر اساس اصول عدالت سامان يافته، اجازه نمي‌دهد تا کسي از حدود خود گذشته و  متعرض حقوق ديگران شود؛ اما اخلاق نه تنها به اين محدوده خلاصه نمي‌شود، بلکه زمينه را براي احسان و اکرام نسبت به ديگران فراهم مي‌کند. اگر قانون و عدالت، اصل را بر مقابله به مثل مي‌گذارد، اما اخلاق افزون بر اين اصل، بستري را فراهم مي‌آورد که شخص از حق خويش بگذرد و در مقام احسان، عفو و گذشت از خطا و خلاف ديگري داشته باشد و در مقام اکرام، حتي از حق خويش بگذرد و ايثارگري کند.

ادامه مطلب.

پناه بردن موسي عليه‌السلامبه خدا، از تمام متکبّران منکر روز قيامت

وقالَ موسى‌ انّى عُذتُ بِرَبّىورَبّکُم مِن کُلّ مُتَکَبّرٍ لا يُؤمِنُ بِيَومِ الحِساب.

^[2]غافر/سوره40، آيه27.    

صفات متکبّران‌

صفات متکبران که در آيات قرآن ذکر شده عبارتند از:

← بخل‌

بخل‌ورزي، از اوصاف متکبّران:
1. . انَّ اللَّه لا يُحِبُّ من کانَ مُختالًا فخورا• الَّذينيبخلون ويأمُرون النّاس بِالبُخلِ

^[3]نساء/سوره4،آيه36.    

^[4]نساء/سوره4،آيه37.    

ادامه مطلب.

ماه رجب فرا رسيده است، ماه خودسازي، ماه تهيّا و آمادگي براي ورود به ماه‌هاي شعبان المعظم و ماه رمضان. آغازگر فصل نيايش، انابه و دعا ماه رجب است. در آموزه‌هاي ديني تآکيدات فراواني در خصوص جايگاه والا و رفيع اين ماه شده است. در بيان اهميت و جايگاه اين ماه بايد به اين نکته اشاره نمود که يکي از سنت‌هاي مهم اسلامي که از نظر عبادي تعداد کثيري از عبادات و مناسک مذهبي در آن جمع بوده و از بزرگترين مناسبت هاي ماه رجب مي‌باشد در اين ماه واقع شده و مومنان و مشتاقان در روزهاي سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم رجب مطابق با ايام‌البيض، سه روز متوالي در مساجد جامع معتکف مي‌شوند و روزه مي‌گيرند و دعا و عبادت مي‌نمايند. حضرت امام صادق (ع) در باره اهميت اين ماه به نقل از پيامبرگرامي اسلام (ص) ميفرمايند:« رجب ماه استغفار امت من است، پس در اين ماه طلب آمرزش کنيد که خداوند آمرزنده ومهربان است و رجب را «اصب» مي‌گويند زيرا که رحمت خداوند در اين ماه برامت من بسيار نازل مي شود.»[1]

ادامه مطلب.